DogJeeper

Deze setup wordt veel gebruikt bij Rock-crawlen. Er kunnen hier situaties ontstaan dat het niet gewenst is dat de voorwielen aangedreven worden. Maar wel de low-range ingeschakeld is.

Voor een laptop zijn er meerdere mogeijkheden. Zo hebben wij op de Superkarpata Trophy gebruikt gemaakt van Ozi-Explorer en nRoute. Je kunt hier iedere digitale kaart voor gebruiken die je maar wilt. EN als je Ozi-Explorer goed instelt, dan gaat deze automatisch over van de ene naar de andere kaart. Ook bestaat er een programma Tourateq. Hier kun je satelietfoto's van Google Earth in gebruiken en is ook wel de duurste van allemaal. Of je gebruikt Google Earth zelf. ALs je van te voren weet in welk gebied je bent, dan kun je met Google Earth naar dit gbied toe 'vliegen'. De foto's worden dan in de cache van je computer opgeslagen. ALs je deze cache nu groot genoeg maakt (max. 2000 Mb), dan kun je Google Earth ook gebruiken zonder internet-verbinding. De foto's in je cache worden dan gebruikt. Zoals je ziet mogelijkheden genoeg.

Te koop aangeboden : Achterbank incl. beugels en gordels (heupgordels) uit een YJ van 1992. Kleur 'spice'. Materiaal skai (kunstleer) en zgn. trail-fabric. Makkelijk schoon te maken met de tekst Jeep erin geweven. Prijs: 150 euro.

Prima, Succes met de verkoop.

Dito, zelfde verhaal. Duurt even, maar dan heb je voor weinig geld een mooie Jeep-jas en Pet. Mooiste is, dat je zelf helemaal kunt bepalen hoe de jas eruit gaat zien.

Misschien is in onderdelen verkopen een optie. In dat geval ben ik wel geinteresseerd in de assen. Ik neem aan dat hier een 4.10 verhouding in de diffs zit.

Ben ondertussen voorzien van nieuwe spiegels. Mag slotje op.

Ben ondertussen al voorzien. Mag slotje op.

Spiegels zijn ondertussen vergeven. Mag dus een slotje op

Je hebt een PB.

Voor op de halve deuren !

Aangeboden : set RVS spiegels voor op het raamscharnier.Vraagprijs : 40,- euro Eventueel te ruilen tegen een set vaste spiegels voor op de deur.

Ik ben op zoek naar spiegels die op de deur gemonteerd worden (YJ). Evt. te ruilen tegen RVS-spiegels voor het raamscharnier.

Ik wil graag mijn RVS spiegels (gemonteerd op de raamscharnieren) ruilen tegen vaste spiegels voor op de deur.

Zoals het er nu naar uit ziet ben ik er ook bij.

Hieronder de lijst met gevonden mankementjes : . Lekke band. Gaatje in zijwand. Ter plekke gerepareerd met twee proppen. (Zitten er nu nog steeds in. Heb er inmiddels al zo'n 5000 km meer gereden). . Door kleine botsing met teamlid, was rollenvenster kapot. 's-avonds in het kamp gemaakt met twee bouten. . Regelmatig trilde er door de 'goede' wegen in Roemenië een schroef of bout los. Iedere avond alles nalopen en natrekken. . Ook hierdoor heeft de steun van de accu-bak het begeven. Dus beide accu's met een spanbandje en tie-raps maar goed stevig onder de moterkap vastgezet. . Op de terugweg bleek dat we twee moeren van de bladveren kwijt waren. Nieuwe opgedraaid en goed met momentsleutel aangedraaid. . Thuisgekomen bleek het kruisje tussen de aandrijfas en het diff achter ruim 7-8 mm speling te bevatten. Direct maar vervangen. En er bleek een schokdemper lek te zijn. Moet nog vervangen worden. Maar ben nog even bezig om te bepalen door welke. Meer heb ik tot nu toe niet gevonden/bemerkt. Dus al met al vindt ik het wel meevallen. Geen grote (en dus) dure mankementen.

Ik heb zelf ook een dubbele accu setup. Ik zou als tweede accu een zogenaamde semi-tractie accu nemen. Deze kan veel verder ontladen worden dan een start-accu. Ik heb deze gescheiden middels een Cyrix-scheidingsrelais. Het voordeel van dit relais is dat je, indien nodig, de beide accu's vanuit de cabine parallel kunt schakelen. Bijvoorbeeld als je lang moet lieren of als je start-accu slechter wordt. Hier een beschrijving van het relais inclusief aansluit-schema. Ik zou echter wel aanraden om de lier op de eerste (start) accu aansluiten, aangezien een lier toch wel een vrij hoge startspanning nodig heeft. Ik heb alleen de lier, de startmoter en de dashboard verlichting op de startaccu staan. De overige verbruikers (12v-sockets, lightbar, constante voeding tbv caravan, radio, bakkie, etc) heb ik op de tweede (semi-tractie) accu aangesloten.

Voor de liefhebbers hier (klik) nog wat fotomateriaal van ons Roemenië-avontuur. Even niet letten op het hoge L...R.....-gehalte. Want tenslotte bestond ons team voor 2/3 uit L...R..... En de fotograaf van deze foto's reed in één ervan. Maar het geeft wel een goed beeld van wat we allemaal meegemaakt/gezien hebben.

Uiteindelijk op dag 7 toch het tussenkamp bereikt. Ook hier weer een speciale proef voor extra rijtijd. We moesten een schaap scheren. Met de hand! Maar weer wat extra rijtijd verdiend. En ook hier kregen we weer een bezoekje van Vox. Later op de avond bleek dat we als 15e van de 22 waren geeindigd. Daar waren we best tevreden over, aangezien dit voor ons allemaal de eerste keer is dat we hieraan meedoen. Even de auto's nagelopen. Alles weer vastdraaien wat door de gravelpaden en andere wegen was losgetrild. Alle smeerpunten met de vetspuit nagaan en de dag was weer voorbij. http://www.youtube.com/watch?v=B3uFMx40Uj0 Dag 8-10 (Tweede etappe van de Trophy): Weer vertrokken met een nieuwe korridor van de organisatie. Deze korridor bleek nog een stuk moeilijker dan de eerste. Ook hier weer veel tijd en moeite verspild met het vinden van de juiste route door het eerste stuk. Ook moesten we even wachten omdat ik op een schuine helling op het natte gras was weggegleden en dreigde in een ravijn van zo'n 50 meter te vallen. Was wel even een spannend momentje. Hierna maar besloten dat het niet de moeite waard was om via nog meer van dit soort momenten een hogere plaatsing zien te krijgen. Dus de rest van de dagen maar via een meer toeristische route. Deze bracht ons weliswaar buiten de korridor wat ons dus strafkilometers afleverde. Maar dit was de moeite waard. Deze route leidde ons door een gebied waar de Motzi wonen. Motzi is de verzamelnaam voor de mensen die in erg kleine gemeenschappen en gehuchten,verspreid over het Apusenigebergte, zonder moderne faciliteiten zoals stromend water, electriciteit en auto's wonen. Je waant jezelf 100 jaar terug in de tijd. Alles gebeurt nog met paard en wagen, dieselmotortjes om de zagen aan te drijven, etc. Hun hoofdinkomsten is de houtwinning. Na weer een overnachting met een hagelbui en één die we op het laatste moment om 20:55 uur moesten inrichten naast een waterval, omdat we dachten dat we via een river wel verder konden. Dus na een half uur door de rivier gereden te hebben, bleek dat deze dus eindigde in de waterval. Uiteindelijk toch het einde van de kooridor bereikt. Hier nog even gestopt langs een leuk beekje om samen met een zwitsers team even te genieten van een bakkie leut. Daarna doorgereden naar het hotel dat de organisatie voor ons had geregeld. Wat kan een douche en een echt bed toch lekker zijn. 's-Avonds nog een verassing van de organisatie. Zij wilden geld ophalen om zo de Roemeense reddingsdienst(en) te kunnen helpen met de aanschaf van een vliegtuig. Je kon per team een bedrag doneren van minimaal 1000 euro en dan werd je auto gewassen. Dit was ons toch een beetje te gortig en we hebben onze auto naast het hotel voor 7,50 euro maar laten wassen. We hebben wel als team een kleine donatie in de pot gedaan. Uiteindelijk is er zo'n kleine 5000 euro opgehaald. http://www.youtube.com/watch?v=5LdSDs6C644 Bij de maaltijd 's-avonds bleek dat we op de tweede etappe de 19e plaats hadden gehaald, maar alleen maar omdat alle teams na ons door schade en technische problemen waren uitgevallen. Toch zijn we uiteindelijk in taal 15e geworden. En hier waren we zeer tevreden over. Dag 11-12 (Reis naar huis) Het bleek dat een aantal teamleden zich had vergist in de lengte van het evenement. Ze dachten dat deze 11 dagen zou duren ipv 12. Dus zij moesten op maandag weer werken. We hebben toen besloten dat deze teamleden dan maar 's-ochtends heel vroeg zouden vertrekken en in een keer terug zouden rijden. Hier hadden wij (mijn bijrijder en ik) geen zin in. Wij hadden nl. de maandag gewoon vrij genomen. Dus om 05:30 uur even de andere teamleden uitgezwaaid en weer terug naar bed voor nog een paar uurtjes slaap. Na een relxed ontbijt de auto ingeladen, afscheid genomen van de andere teams en op weg naar Nederland. Dus om en om gereden via Hongarije en Oostenrijk aangekomen in Duitsland. Hier een plekje gezocht ergens in een bos. Lekker nachtje slapen en de volgende dag weer verdergereden naar Nederland. Om 16:30 uur waren we weer thuis. Tot zover in het kort mijn Superkarpata 2011 avontuur. Mijn foto's en fimpjes kun je vinden op: Mijn album en Youtube. Ik hoop dat diegenen die naar de European Jeepers Jamboree 2011 in Sedan zijn geweest ook net zo hiervan genoten hebben als ik van deze Trophy.

Dag 3 (Showstart in Oostenrijk): Na een kort nachtje vertrokken richting slot Halbturn vanwaar de start van de Trophy zou plaatsvinden. Inschrijven, weer de nodige stickers plakken, een leuke speciale proef uitvoeren waarin we 2 uur extra rijtijd konden verdienen. We hadden deze bijna gewonnen, maar door een kleine Oostenrijks/Nderelandse communicatiestoornis waren we iets later begonnen. Maar toch nog 2e geworden. Dus de 2 uur rijtijd was binnen. Nog even de zogenaamde "blackbox" laten installeren en de Trophy kon van start zijn. Alleen maar voor de vorm, want we moesten eerst nog zo'n kleine 700 km. naar Roemenië rijden. In Roemenië aangekomen eerst maar even alle tanks en jerrycans vullen (Benzine (100 octaan) a 1,50 euro per liter). Hierna op weg naar het eerste kamp ergens boven op een heuvel. De organisatie had hier door de locale bevolking lekkere goulash en schnapps laten verzorgen. Toen we net klaar waren met onze tenten op te zetten kregen we nog even een bezoekje van het duitse TV-station Vox. http://www.youtube.com/watch?v=N7FFqTUZg74 Dag 4-7 (Eerste etappe van de Trophy): We rijden eerst naar het plaatsje Beius. Hier volgt een kort ritje om het stadje heen langs en door een riviertje om wat spectulaire beelden te krijgen voor de televisie en de DVD. Hierna volgt weer een speciale proef. We moeten met alle auto's een aantal klaargelegde boomstammen van de ene kant van het stadje naar de andere kant zien te krijgen. Zonder samenwerking van alle teams is dit niet te doen. Maar het duurde even voordat we dit doorhadden. Dus met alle teams een aantal boomstammen aan elkaar verbonden via ijzeren beugels die we al eerder hadden gekregen, maar waavan we op dat moment niet wisten wat we ermee moesten. Zo dus een soort brug gemaakt waarover alle auto's verder konden. Toch weer een uurtje extra rijtijd verdiend! Alle natte zaken maar aan de auto gehangen om te drogen. http://www.youtube.com/watch?v=FrFj8TmPvOQ Nu kan eindelijk de Trophy echt beginnen! We krijgen het gebied (korridor) op een USB-stick en op een 30 jaar oude russische militaire kaart overhandigd en wat brood en drinken mee. Dus eerst even rustig het gebied (korridor) laden en bekijken en zo goed mogelijk onze route voor de eerste dag bepalen. Dit is nog niet zo makkelijk, want niet alle paden/tracks staan op onze eigen kaarten. Laat staan op de oude kaart die we van de organisatie meekrijgen. De eerste dag was er één van proberen om de diverse kaarten en het terrein met elkaar vergelijken en zo de kortste route door de korridor trachten te vinden. Deze route bestond uit redelijk rijbare (hoofd-)wegen, verborgen oude houthakkerspaden en smeltwatergeulen. Een aantal keren bleek dat we ons hadden vergist en dus weer terug moesten. Een aantal malen moeten wachten omdat een L..R.... vaststond in een geul of was weggegleden in een modderspoor. Hierdoor hebben we wel wat tijd verloren. Eén van de regels van de Trophy is dat je na 21:00 uur niet meer mag rijden. En om 20:35 stonden we vast in een modderpoel! Dus in alle haast proberen om de auto's hieruit te krijgen. Om 20:55 uur was ons gelukt om twee auto's los te krijgen. Dus de derde auto maar laten staan en een kampeerplekje inrichten naast de modderpoel. Kampvuurtje gemaakt, biertje erbij, toch nog gezellig. De volgende dag de derde auto losgetrokken en verdergegaan op onze route. Ditmaal via bospaden en hoogvlaktes. Tussendoor nog even een een interview geven aan de TV-mensen van VOX. 's-Avonds een kampeerplekje gezocht, even bijpraten en slapen. De volgende dag weer vetrokken en getracht ons een weg te zoeken via verscholen bospaden, doodlopende weggetjes en steile natte grashellingen. Toch maar besloten om eerder te stoppen en een kampeerplekje te gaan zoeken om een herhaling van de eerste dag te voorkomen. We hadden net de auto's neergezet en een zeiltje gespannen toen een gigantische hagelbui losbarstte. Deze was kort maar zeer hevig.

Hoi allemaal, We zijn gisteren weer thuisgekomen na een reis van anderhalve week door Duitsland, Oostenrijk, Hongarije en Roemenië. Alleen mar om mee te doen met de SUperkarpata Trophy 2011. Het is een fantastich avontuur gebleken. Een aaneenschakeling van spannende, leuke en mooie momenten. 7 dagen lang een mengeling van off-road rijden (licht tot zeer zwaar) afgewisseld met toeristische routes in Roemenië. Ik zal in het kort even de reis beschrijven. Een uitgebreidere versie zal in het eerstvolgende nummer van 4WD-magazine verschijnen. Ook ben ik door alle opwinding en verbazing vergeten om veel foto's te nemen, maar mijn teamleden hebben dit gelukkig wel gedaan. Maar we moeten nog alle foto's en fimpjes verzamelen, dus deze volgen nog. Dag 1-2 (Reis naar Oostenrijk): Het was de bedoeling dat we om 13:30 uur zouden vertrekken, maar het bleek dat de auto van één van de teamleden nog in de garage stond omdat er een probleempje was met de cylinderkop. Om 15:00 uur was dit opgelost. Dus zij zijn gauw naar huis gegaan, de auto ingeladen en onderweg naar het ontmoetingspunt bij Bunnik. Om 17:00 uur konden we dus eindelijk vanaf Bunnik richting Oostenrijk vertrekken. Na wat tankpauzes (de Jeep moest natuurlijk iets vaker drinken, dan de diesel landrovers), eetpauzes en een nachtje wildkamperen in Duitsland kwamen we aan op camping Paula in Frauenkirchen (Oostenrijk). Hier werden we enthousiast ontvangen door de Zwitserse en Duitse teams die hier al waren. We moesten eerst meehelpen een vaatje bier leeg te maken voordat we iets anders konden doen ;-). Hierna nog even wat stickers plakken zodat we te herkennen waren als het Nederlandse team.

Nog 1 nachtje slapen. Morgen vertrekken we om 14:00 uur richting Oostenrijk. Hieronder nog even de linkjes die ik in eerdere post al vermelde: Om te kijken waar ik ben : klik Om 'live' berichten en foto's van ons en de Zwitsers te bekijken : klik Nu ga ik naar bed. Morgen weer op tijd op.

Tegenwoordig mag je 90 km/u met een aanhanger/caravan achter de auto.

Massa!? Misschien zit er ergens een breuk in een massadraad of draden. Als alle lichten aan één kant het niet meer doen. Ik zou in ieder geval even alle draadjes (zowel spanning als massa) nalopen op loszittende contacten of breuken.

Nog een klein weekje wachten, en dan gaan we !!! De bijrijder op de startersdag in Horst even laten wennen aan de Jeep. Want ook hij zal af en toe het stuur moeten overnemen Wij zijn ondertussen ook een beetje vrienden geworden van de Zwitserse teams. Zij hebben al langere tijd een eigen website speciaal voor de Trophy. Zij zullen hier 'live' berichten en foto's op plaatsen gedurende de Trophy. Ook wij mogen gebruik maken van hun site om onze belevenissen op te vermelden. Dus wil je weten hoe het ons vergaat, kijk dan even op www.superkarpata-teams.ch. De berichten zullen ook op de mirror-sites www.gehirntoast.de en www.offroad-forum.de te vinden zijn. Mocht een site overbelast zijn, dan kun je altijd nog op de andere site(s) terecht.