Om te vieren dat ik eindelijk weer in het bezit ben van een nieuwe Jeep ben ik met een vriend stevig doorgezakt.
Rond een uur of 5 's morgens rijden we weer terug als mijn vriend vraagt: "Kun je ff stoppen, ik moet verschrikkelijk piesen".
Omdat ik geen zin had in natte plekken in mijn nieuwe wagen zet ik de wagen aan de kant en vraag hem wel een beetje op te schieten.
Snel stapt hij uit en loopt naar een donker plekje om zijn behoefte te doen.
Na tien minuten begin ik wat ongeduldig te worden dus laat het raampje zakken en roep eens dat hij moet opschieten, geen reactie.
Ik stap dan maar uit en loop wat zijn kant uit. Daar staat mijn vriend zo dronken als Rus te zwaaien op z'n benen.
"Schiet nou eens op man!", roep ik.
Met een driedubbelle tong roept hij terug dat het niet wil lukken.
"Wat niet?", vraag ik.
"Ik krrrijg mijn gulp niet open man..", brabbelt hij terug terwijl hij ondertussen met zijn hoofd tegen een muur geleund probeert om zijn broek los te maken.
"Kkkan je nie effe hellepe, ik moet echt nodig pissen man", vraagt hij terwijl zijn armen alle kanten uitzwaaien.
Ik moet er niet aan denken, maar aan de andere kant wil ik wel heel erg graag naar huis.
"Oké, ik zal je broek wel even losmaken, maar je verteld hier niemand iets over begrepen!", druk ik hem op het hart.
Onhandig maak ik zijn broek los en draai me om met de opmerking dat hij de rest zelf wel kan doen.
Na een paar minuten hoor ik nog steeds niets.
"Schiet nou toch eens op man, ik wil naar huis!", begin ik een beetje boos te worden.
"Ikk kkrijgg 'm er nie uit", brabbelt hij verontschuldigend, "kun jij misschien..?".
Ondanks dat het één van mijn beste vrienden is, zie ik het niet zitten. Dit is echt een brug te ver. Maar ja, ik kijk eens op mijn horloge en zie dat we inmiddels al een half uur bezig zijn, de zon begint op te komen.
"Oké, ik haal hem eruit maar niemand, echt niemand krijgt dat ooit te horen begrepen?!".
Mijn vriend kreunt bevestigend.
Terwijl ik de andere kant probeer uit te kijken haal ik zijn pielemoos tevoorschijn.
Ondanks dat ik mezelf had voorgenomen niet te kijken, doe ik het toch en wat ik daar in mijn hand zie liggen doet me naar adem snakken en ik laat zijn niet zo edele deel direct los.
Zijn hele geval zit onder de zweren en etterende puisten. Het pus loopt eraf en het geheel ziet er bijzonder ongezond uit.
"Man dat ziet er niet normaal uit hoor, daar moet je mee naar een dokter!", roep ik tegen hem.
Mijn vriend knikt, "Hebb ik ook gedaan".
"Je bent al geweest? En wat heeft die zei die dokter dan?"
"Dat ik er vooral niet met mijn handen aan moest komen!"