M'n vader toonde vorige week vol trots een foto van zijn nieuwe auto. Vriendelijke dochter als ik ben, besloot ik er een kijkje aan te wagen, en ik was vol goede voornemens om hem te comlimenteren met zijn smaak. Ik ken mijn vader wel een klein beetje, hij klonk als een kind zo blij. Dus ik liep, bijzonder oprecht, naar zijn computer toe, om eens te zien waarom hij zo gelukkig was...
... heeft hij een Laro gekocht . Gingie de volgende dag ophalen.
Enfin, hij woont niet meer bij mijn moeder, dus gelukkig staat de auto niet iedere dag voor de deur hier.
Maar mijn ZJ is het er niet mee eens. Opeens begon hij kuren te krijgen. Eerst trok hij naar links. Banden op spanning brengen, was het advies van een vriend. Het zal prima, dat wilde ik een paar dagen later doen. Eerst maar eens naar mijn werk. s'Avonds tuf ik van mijn werk terug naar huis, toen ik een auto inhaalde besloot Jeep dat hij nog even moest laten merken dat hij echt wel leuker was dan de Laro. Dus gaf hij even alles op alles, en kreeg ik het geluid alsof er een v12 onder me zat.
Na de hartstilstand zachtjes verder naar huis getuft, gelukkig was ik er bijna. Heel Monster wakker, want hij maakte een best geluidje.
Uitlaat eronderuit geknald...
Hoe overtuig ik Jeep dat hij me veel meer waard is dan m'n vaders Laro? En dat ik juist door dit soort kuren straks gedwongen word om in de Laro te rijden (help?)... Ik moet van de week echt weer met de trailer op pad, en de bus trekt het niet. Moet hij niet nog meer fratsen gaan uithalen.
Iemand bekend met een goede autofluisteraar? Is er een lotgenotengroep voor de ZJ?
Zonder gekheid, hoe heeft mijn vader dit kunnen doen... Als hij nou even had gezegd dat hij een andere auto ging kopen, had ik hem nog kunnen sturen...